Η αγάπη μεταξύ των συντρόφων απαιτεί την απαγκίστρωση από την πρώτη και βαθιά αγάπη, την αγάπη μας ως παιδιού προς τους γονείς μας, μόνο όταν η προσκόλληση είτε από αγάπη είτε από θυμό ενός αγοριού στη μητέρα του λυθεί, μπορεί εκείνος ως άντρας πια να δώσει τελείως τον εαυτό του στη σύντροφό του και να περάσει στην ενηλικίωση. Αντίστοιχα και με την προσκόλληση ενός κοριτσιού στον πατέρα πρέπει επίσης να λυθεί πριν δώσει τον εαυτό της στο σύντροφό της και για να είναι επιτυχημένη η συντροφικότητα απαιτεί τη θυσία και το μετασχηματισμό του πρώιμου παιδικού δεσμού μας με τους τους γονείς. Το αγόρι με τη μητέρα και το κορίτσι με τον πατέρα του . Το αγόρι βιώνει την βρεφική και την πρώιμη παιδική του ηλικία μέσα από τη σφαίρα επιρροής της μητέρας του και αν παραμείνει εκεί η επιρροή της πλημμυρίζει τον ψυχισμό του και βιώνει το θηλυκό ως εξαιρετικά σημαντικό και παντοδύναμο. Υπό την κυριαρχία της μητέρας μπορεί να γίνει ένας δεξιοτέχνης εραστής, δεν εξελίσσεται όμως σε άνδρα που εκτιμά τις γυναίκες και που μπορεί να διατηρήσει μία μακροχρόνια σχέση αγάπης, ούτε γίνεται δυνατός και αφοσιωμένος πατέρας για τα παιδιά του. Για να γίνει ένας άντρας ικανός να ενταχθεί πλήρως σε μια ισότιμη συντροφική σχέση πρέπει να αφήσει πίσω του την πρώτη και πιο κοντινή αγάπη της ζωής του τη μητέρα του και να προχωρήσει στη σφαίρα επιρροής του πατέρα του. Το κορίτσι επίσης μπαίνει στη ζωή μέσα από τη σφαίρα επιρροής της μητέρας της και βιώνει όμως τη θηλυκότητα και την έλξη προς το αρσενικό διαφορετικά από ότι ο αδερφός της. Ο πατέρας της ασκεί κάποια γοητεία και αν όλα πάνε καλά μπορεί να εξασκήσει την τέχνη της έλξης του αρσενικού μέσα από τη σταθερή ασφάλεια της αγάπης του. Στη σφαίρα επιρροής του πατέρα της γίνεται το κοριτσάκι του μπαμπά, που μπορεί να γίνει ερωμένη κάποιου, αλλά δεν ωριμάζει πλήρως μέσα στη γυναικεία της υπόσταση και συναντά δυσκολίες στο να συνδεθεί ως ισότιμος σύντροφος και στο να γίνει μία γενναιόδωρη δοτική μητέρα στα παιδιά της. Για να γίνει γυναίκα το κορίτσι πρέπει να αφήσει τον πρώτο άντρα στη ζωή της τον πατέρα της και να επιστρέψει στη θέση δίπλα στη μητέρα της. Επομένως η σχέση των συντρόφων για να έχει γερά θεμέλια πρέπει τα αγόρια να είναι στη σφαίρα επιρροής του πατέρα τους και τα κορίτσια στη σφαίρα επιρροής της μητέρας τους. Τότε μπορούν να εκτιμήσουν τον άντρα και να σταθούν στο πλάι του. Το ίδιο ισχύει και για τους άντρες τότε μπορούν να σταθούν στο πλάι των γυναικών μακριά από τη μητέρα τους. Σημαντικό πράγμα λοιπόν η αυτογνωσία μας, σε ποια οικογένεια έχουμε μεγαλώσει, σε τι μοτίβα σχέσεων έχουμε αναπτυχθεί, για να μπορέσουμε να είμαστε ολόκληροι και ελεύθεροι να επιλέξουμε τον ιδανικό σύντροφο.
